Przedrzeźniacz rudy
Toxostoma rufum[1] | |||
(Linnaeus, 1758) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
przedrzeźniacz rudy | ||
Synonimy | |||
| |||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
Zasięg występowania | |||
w sezonie lęgowym występuje przez cały rok zimowiska |
Przedrzeźniacz rudy[3] (Toxostoma rufum) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny przedrzeźniaczy (Mimidae).
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Wyróżniono dwa podgatunki T. rufum[4][5]:
- Toxostoma rufum rufum – południowo-wschodnia Kanada do południowo-wschodnich USA.
- Toxostoma rufum longicauda – południowo-środkowa Kanada do południowych USA.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała około 29 cm. Wierzch ciała rdzawy; na skrzydłach widać dwa kremowe paski. Maska szarobrązowa; spód ciała z płowym odcieniem i gęstymi, ciemnymi kreskami. Tęczówki żółte do pomarańczowych. Dziób lekko zakrzywiony, ciemny, z jasną nasadą żuchwy.
Zasięg, środowisko[edytuj | edytuj kod]
Suche zarośla, zakrzaczone pastwiska, na południe od środkowo-wschodniej i środkowej części Ameryki Północnej. Zimuje w południowo-wschodniej części tego kontynentu.
Zachowanie[edytuj | edytuj kod]
Żywi się głównie owadami i innymi stawonogami, zjada też owoce, nasiona i orzechy[6]. Zazwyczaj żeruje na ziemi[6]. Przewraca dziobem warstwę opadłych liści w poszukiwaniu owadów.
Gniazdo zwykle nisko na drzewie lub w ciernistym krzewie, sporadycznie na ziemi. Budują je oba ptaki z pary, a materiałem budulcowym są gałązki, martwe liście, cienkie kawałki kory, łodygi traw i oczyszczone z piasku korzonki. W zniesieniu 2–6 jaj. Ich inkubacja trwa 10–14 dni. Młode są w pełni opierzone po 9–13 dniach od wyklucia[6].
Status[edytuj | edytuj kod]
IUCN uznaje przedrzeźniacza rudego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 (stan w 2020)[2]. Organizacja Partners in Flight szacuje liczebność populacji na 4,9 miliona dorosłych osobników[6]. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy[2].
Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]
Ptak był oficjalną maskotką klubu hokejowego Atlanta Thrashers (oficj. ang. Brown Thrasher), w latach 1999–2011 występującego w lidze NHL.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Toxostoma rufum, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c Toxostoma rufum, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Mimidae Bonaparte, 1853 - przedrzeźniacze - Mockingbirds, thrashers (wersja: 2019-05-22). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-14].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Nuthatches, Wallcreeper, treecreepers, mockingbirds, starlings, oxpeckers. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-14]. (ang.).
- ↑ Brown Thrasher (Toxostoma rufum). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-16)]. (ang.).
- ↑ a b c d Brown Thrasher Life History. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2021-02-14]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wiesław Dudziński, Marek Keller, Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Multico, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).